دوران سالمندی که با واژه‌های دیگری از قبیل سالخوردگی، پیری و مسن بودن نیز شناخته می‌شود بخشی از روند طبیعی زندگی هر انسان است. به‌طور میانگین سالمندی را می‌توان با قدم نهادن به سن ۶۵ سالگی تعریف کرد و عواملی همچون گذشت زمان، شرایط محیط زندگی، سبک زندگی فرد و بروز بیماری‌های گوناگون در تسریع روند پیری موثر خواهند بود.

با گذشت زمان و افزایش سن، قوای جسمی و روحی افراد تحت تاثیر تغییرات فیزیولوژیکی طبیعی کاهش می‌یابد و به‌همین دلیل توجه به بهداشت روانی و جسمانی افراد سالمند بسیار حائز اهمیت است. در واقع این قشر از جامعه بیش‌تر از سایر افراد در معرض انواع بیماری‌ها، سندروم‌ها و مشکلات ناشی از آن‌ها قرار دارند.

ازجمله شایع‌ترین مشکلاتی که سالمندان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، بیماری‌ آلزایمر است و آمارهای جهانی ارائه شده، از شیوع روزافزون این بیماری در بین جمعیت سالمند حکایت دارد.

سالمندان مبتلا به آلزایمر، عموما دچار تغییرات در خلق و خوی، شخصیت، قضاوت و رفتار می‌شوند و همین امر سبب می‌گردد تا این افراد به مراقبت بیش‌تری نیاز داشته باشند. بنابراین لازم است تا به عنوان یک فرد مسئول در نگهداری از سالمند خود، بیماری آلزایمر را به‌خوبی شناخته و در کنار آن روش‌های مراقبت و نگهداری از این افراد را نیز به خوبی فرا گیرید. مراقبت و نگهداری صحیح از سالمندان مبتلا به آلزایمر، ضمن آن‌که تا حد زیادی در کاهش سرعت پیشروی این بیماری موثر است، باعث خواهد شد تا فرد سال‌های پیش‌روی خود را در نهایت آرامش و سلامت روانی و اجتماعی سپری کند.